умереть от

(περὴ φασγάνῳ Hom.; ἐκ τῶν τραυμάτων Her.; νόσῳ, ὑπὸ λιμοῦ Thuc., Plat. и λιμῷ Plat.; φαρμάκοις Plut.)

(ἐν τῇ ζωῇ καὴ ἐν πᾶσι θανάτοις Plat.; γένεσις καὴ θ. Arst.; θ. αἰφνίδιος Plut.)

(δεσποτῶν Aesch.; οἱ ἐν τῷ φανερῷ θάνατοι Arst.)

πολλῶν θανάτων ἄξιος Dem. — достойный тысячи казней;

(ἀτυμβεύτου θανάτοιο λείψανον Anth.)

τρομέει δ΄ ὑ. γυῖα Hom. — ноги дрожат подо мной;

ἐρύειν τι ὑ. τινος Hom. — вырвать что-л. из-под кого-л., т.е. из чьих-л. рук;

ὑ. χθονός Hom. (ср. 1) и ὑ. γῆς Plat. — под землей или под землю;

(ὑ. τῆς πλατάνου Plat.)

τὸ ὑπό τινος λοιπόν Dem. — остаток от чего-л.;

δαμῆναι δουρὴ ὑ. τινος Hom. — пасть от чьего-л. копья;

ὑπ΄ αὐλοῦ Hes., Her. — под звуки свирели;

λαοὴ ὑπ΄ αὐτοῦ Hom. — управляемые им народные массы;

εὖ πράττειν ὑ. τινος Soph. — быть облагодетельствованным кем-л.;

(ὑ. δρυΐ, ὑπ΄ οὐρανῷ Hom.; ὑ. τῷ ἱματίῳ Plat.)

(ὑ. ποσσὴ κονίσαλος ὤρνυτο Hom.)

(τείχει ὕπο Τρώων Hom.)

(ὑπό τινι εἶναι Thuc., Plat.)

ὑ. χερσί τινος θανέειν Hom. — умереть от чьей-л. руки;

ὑπό τινος κτεινόμενος Hom. — пораженный кем-л.;

ὑ. τυμπάνοις Luc. — под звуки тимпанов;

ἐλθεῖν или νέεσθαι ὑ. ζόφον Hom. — сойти в царство теней;

κατακρύπτειν τινὰ ὑ. τέν θύρην Her. — скрывать кого-л. за дверью;

ὑ. τὸ ὄρος Hom., Xen. — у подошвы горы;

γενέσθαι ὑ. τινα Thuc. — оказаться под чьей-л. властью;

ὑ. νύκτα Hom., Her. — с наступлением ночи;

ὑπό τι μικρόν Arph. — немножко, чуточку;

(ὑπ΄ αὐγὰς λεύσσειν τι Eur.)

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(θεον, μητέρα Hom.; ὁμαίμους Aesch.)

(ποιεῖν τι Hom.)

(τι χερσίν, ἐν и μετὰ χερσίν, χειρὸς ἑλεῖν τινα Hom.)

(λέοντα ἐν βρόχοις Eur.; τοὺς φεύγοντας Lys.; μέγαν ἰχθύν Theocr.)

(πόλιν Hom., Aesch., Her., Thuc.; χώραν Soph.)

ἱκανῶς αἱρήσειν τι Plat. — получить достаточное представление о чем-л.

(στεφάνους Pind.)

αἱ. δίκην или γραφήν Dem., Plut.— выигрывать судебный процесс;

(τινα χαλκῷ или ἔγχεσιν, Ἕκτωρ ἕλε Σχεδίον Hom.)

(τινα Hom.)

(τὰ πονηρὰ ἀνθρώπια Xen.; ὑπὸ χρημάτων αἱρεθῆναι Plut.)

ὅ τί μιν ὅ λόγος αἱρέει Her. — столько, сколько ему заблагорассудится;

τέν γνώμην τινὸς αἱρέεσθαι Her. — присоединяться к чьему-л. мнению;

(ἀχλὺν ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Hom.)

(τινά τινος Arph., τινά τι Isocr.)

Ὠρίων΄ ἕλετο Ἠώς Hom. — Эос избрала себе Ориона (в мужья);

(τι πρό τινος Her., Xen., τι ἀντί τινος Xen., Arst., Dem. и τί τινος Soph.)

βῆναι ἐξ ἀκινήτου ποδός Soph. — отправиться неподвижной стопой, т.е. умереть

(φρένες Arph., Plut.)

(χώρα Plut.)

(ὕλη Plut.)

(νόμιμα Thuc.; νόμοι Arst.)

(τάφος Her.)

ἀ. ὑπὸ φόβου Plat. — неустрашимый

ἔχεσθαι ἄλγεσι Hom. — мучиться, страдать

θάνατον λαβεῖν ὑπ΄ ἀλγέων Eur. — умереть с горя

(μαλακία ἢ ἀ. Thuc.)

(τινὰ ἐκ τῆς χώρας Thuc.)

ἀ. γῆς πρόσωπον Eur. — поднимать лицо от земли;

(τὰ περιττὰ τῶν σκευῶν Xen.)

(ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ καὴ νοῦς ἀπήλλακτο καὴ ἡδονή Plat.)

(τινὰ πόνων Aesch.; τέν πόλιν πολέμων καὴ κακῶν Plut.)

(δουλουσύνης Her.; αἰσχύνης Thuc.; φόβου Xen.; τῆς ἀπορίας καὴ τῆς διαφορᾶς Plut.)

(τινὰ τῆς ἀτεκνίας Plut.)

(τοὺς πρέσβεις Thuc.; τὰς φρουράς Plut.)

(τὸν χρυσὸν χερός Eur.)

(τινὰ τῆς ἀρχῆς Plut.)

(γυναῖκας ἀνδρῶν Plut.)

(λέχους Eur.; ἀπὸ τοῦ ἀνδρός и ἀπὸ γυναικός Plat.; ἀπαλλαγεὴς τῆς γυναικός Plut.)

(τὸν λόγον Eur.)

(τῆς νόσου ἀπαλλαγέντος Soph.)

(μακρῶν λόγων Soph.)

(ἥ τοῦ φαρμάκου δύναμις ἀπήλλαξέ τινα Plut.)

(τοὺς χρηστάς Isae., Dem.; τοὺς δανείσαντας Dem.)

(ἀπὸ Κλαζομενῶν Her.)

οὕτως ἀπήλλαξε ὅ στόλος Her. — так закончился поход;

(τινος Hom., Soph., ἀπό и ἔκ τινος Thuc.; ἐς τέν πόλιν Her.; παρά τινα Luc.)

(ἐπ΄ οἴκου Thuc.: εἰς τέν ἀρχαίαν φύσιν Plat.)

(τοῦ λόγου и ἐκ δακρύων Eur.)

(ἥ νόσος ἀπέρχεται Soph.)

(ἀπῆλθεν ἥ ἀκοέ εἰς ὅλην τέν Συρίαν NT.)

(ἀ. τοῦ στρατοπέδου Ἀθέναζε Plat.; γᾶς ἀπ΄ Ἀσίδος ἐλθεῖν Aesch.)

(ἀ. τούτου Her., Plut.)

(ἀπ΄ ἀρχῆς Aesch.; ἀφ΄ ἑσπέρας Xen.)

(ἀ. δόξης Hom.; ἀπ΄ ἐλπίδος Aesch.; ἀ. ἀνθρωπείου τρόπου Thuc.)

(ἀ. ῥυτῆρος σπεύδειν Soph.)

οὐκ ἀ. σκοποῦ οὐδ΄ ἀ. δόξης μυθεῖσθαι Hom. — говорить дело;

ἐμῆς ἀ. χειρός Hom. — моей рукой;

(ἀ. ξύλου πεποιημένος Her.; εἴδατα ἀ. μέλιτος Theocr.; ἀ. τινος συγκεκραμένος καὴ ἀ. τινος Plat.)

οἱ ἀπ΄ Οἰδίπου Soph. — дети (потомки) Эдипа;

(εἷς ἀ. πολλῶν Soph.)

(ἀ. ταλάντων ἑξήκοντα Dem.; ἀ. μυρίων χρυσῶν Polyb.)

(παρά τινα и ἀπὸ τῆς ἑωυτῶν Her.; πρὸς τὰ ἱερά Xen.; ἐκ τῆς πόλεως и εἰς Θετταλίαν Plat.; τῆς πατρίδος Diog.L.)

(μισθόν Her., Xen., Plut.; χάριν Xen., Plut.; ὅρκους Aeschin.; ἔπαινον Plut.)

(τέν τυραννίδα Her.; τέν ἡγεμονίαν Isocr.; πόλεις Polyb.)

(τινὰ μόνον Arph.; med. NT.)

(τι Thuc., Polyb.)

(τείχει Thuc.; ἀπολαμφθέντες πάντοθεν Her.)

(ἀπολαμφθέντες ὑπ΄ ἀπλοίας Thuc.)

ἀ. τὸ ὄμμα συμβαλεῖν Aesch. — умереть без мучений;

(ἥλιον νεφέλη ἠφάνισε Xen.; ἥ σελήνη ἠφανίσθη Plut.)

(τινά и τι Her., Thuc., Xen.)

(τὸ πῦρ ἠφανίσθη Plut.)

(ποταμοὴ ἀφανίζονται Arst.)

ἀφανισθῆναι ἐξ ἀνθρώπων Her., Lys., Isocr. — умереть, не быть в живых;

(ἱερά Dem.; τὰς Ἀθήνας Xen.)

(ἐλαίαν Lys.; τὸ γένος Plat.)

(ἀφανίζει ἥ δρόσος τὰ ἴχνη Xen.)

(ἀγαθῷ κακόν Thuc.)

(τινὰ πόλεος Eur.; μέ ἐᾶσαι ἀφανισθῆναι παῖδας καὴ γυναῖκας Xen.)

(οὐσίαν Aeschin., Dem.)

(τὰς πατρικὰς ἀρετάς Thuc.; ἀνδρὸς ἐνδόξου τιμάς Plut.)

(β. ἠδέ φαρέτρη Hom.)

ζώειν ἀγαθὸν βίον Hom. — счастливо жить;

(νομαδικός, γεωργικός Arst.)

(βίον ἔχειν ἀπὸ γεωργίας Xen.)

(ἐκκαθαίρειν τὸν βίον Luc.)

(βίοι παράλλελοι Plut.)

γ. θανέειν Hes. или τελευτᾶν Plat. — умереть в преклонном возрасте

(πούς, φρήν Eur.)